Nauczyciele Prawdy Odwagi Miłości - Tak najkrócej można określić wielkich pedagogów i wspaniałych wychowawców, którzy od Nas odeszli w latach 1989 - 2002. Ze względu na niezwykłość tych Postaci, stawiamy Je obok wybitnych osób zasłużonych dla Naszej Szkoły. Po ich śmierci - pamięć nie ustała. Zachowali ją wdzięczni uczniowie- przyjaciele dedykując słowa:

,,Taki żywot, taka praca pozostawia po sobie nie
smugę cienia, ale smugę światłości"
J.Iwaszkiewicz

mgr Kazimierz Karp - dyrektor Liceum Ogólnokształcącego

Kazimierz Karp pełnił funkcję dyrektora Liceum Ogólnokształcącego w latach 1976-1997. Zawsze pogodny, zjednywał sobie taktownym sposobem bycia otoczenie. Swoje uwagi formułował rzeczowo i przekonująco. Poprzez umiar i powściągliwość w wyrażaniu opinii zyskał sobie u nauczycieli, młodzieży i rodziców wysoki autorytet i kredyt zaufania. Dbał o dobre imię szkoły, serdeczną i życzliwą atmosferę. Był wyjątkowo cierpliwym, choć wymagającym nauczycielem matematyki.
Już w początkach swojej pracy jako dyrektor LO podjął śmiały plan kapitalnego remontu budynków przy ulicy Szkolnej i Gimnazjalnej (d. Świerczewskiego) przyczyniając się do znacznej poprawy warunków pracy. Jego staraniem w 1982 r. przywrócono szkole zaszczytne imię Króla Władysława Jagiełły. Wychodząc naprzeciw potrzebom miasta w zakresie kształcenia przeworskiej młodzieży, podjął starania o rozbudowę szkoły. Umiał swoje projekty i plany zamieniać w czyn.
03 kwietnia 1992 r. młodzież wraz z nauczycielami przekroczyła próg nowego skrzydła budynku przy ulicy Szkolnej. Wiosną 1994 r. po raz pierwszy w historii szkoły lekcje wychowania fizycznego mogły odbywać się we własnej pełnowymiarowej Sali.

Osiągnięcia w pracy pedagogicznej oraz wyjątkowo sumienne kierowanie pracą dydaktyczno – wychowawczą zyskały mu szacunek środowiska i predysponowały do wielu nagród resortowych i odznaczeń państwowych. Otrzymał m. in. Złoty Krzyż Zasługi (1978 r.), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1985 r.), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985 r.).

Zmarł w dniu 14 października 2007 r.

mgr Andrzej Mirkiewicz

Nauczyciel wychowania fizycznego Profesor Andrzej Mirkiewicz odegrał szczególną rolę w sporcie przeworskim. W latach 60 – tych był Jego czołowa postacią. Grał w piłkę ręczną i nożną. Jako piłkarz ręczny miejscowego Orła zdobył złoty medal na Spartakiadzie Młodzieży. Walnie przyczynił się też do awansu Orła do II ligi terytorialnej. W piłce nożnej, grając na pozycji stopera, był autorem największego sukcesu Orła – awansu drużyny do III ligi. Po wycofaniu się z czynnej gry, swoją sportową pasję realizował w brydżu sportowym. Był świetnym organizatorem życia sportowego i rekreacyjnego w mieście nad Mleczką. Jako dyrektor przeworskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji był współautorem wyjątkowego przedsięwzięcia, jakim było przeniesienie budowań drewnianych z okolic przeworska w jedno miejsce i ożywienie obiektów poprzez stworzenie w nim bazy hotelowej. Tak powstał słynny na cały kraj camping Pastewnik. Był autorem i organizatorem weekendowego wypoczynku dla mieszkańców miasta w Ubieszynie nad Sanem.
Ostatnie lata swojego życia zawodowego poświęcił młodzieży ucząc wychowania fizycznego w Liceum Ogólnokształcącym w Przeworsku. Jego pogoda ducha, optymizm, poczucie humoru wzniosły w życie szkoły wiele radości. Każdego obdarzał życzliwością, serdecznością oraz dobrym słowem. Swoją postawą uczył przyjmowania tego, co przyniósł los.

mgr Ryszard Skrzyszowski

Pracował w LO w Przeworsku jako nauczyciel historii od 1 września 1959 r. do 27 listopada 1989 r. W pracy dydaktyczno - wychowawczej uzyskiwał bardzo dobre wyniki. Lekcje prowadził bardzo ciekawie, stosując aktywizujące metody pracy, uczył krytycznego i historycznego umiłowania faktów. W ramach zajęć pozalekcyjnych prowadził kółko historyczne, którego członkowie uczestniczyli w olimpiadach, uzyskując wysoką punktację w zawodach okręgowych, a dwukrotnie centralnych. Pięknym akcentem jego działalności pozalekcyjnej były wzorowo urządzone, bieżąco uzupełniane i modernizowane klasopracownie historyczne oraz Izba Pamięci. Za swą działalność dydaktyczno - wychowawczą i społeczno - polityczną otrzymał wiele nagród, odznaczeń i wyróżnień państwowych i resortowych. Cieszył się sympatią i szacunkiem młodzieży, rodziców, współpracowników, znacznym autorytetem w środowisku.

Zmarł nagle dnia 27 listopada 1989 r.

ks. mgr Antoni Wawrzyszko

Urodził się 12 października 1928 r. w miejscowości Munina. Wiedzę w zakresie szkoły średniej zdobywał w gimnazjum w Jarosławiu (1945-1948), a następnie w Przemyślu (1948-1950). W latach 1950 - 1956 formował się intelektualnie i duchowo w Seminarium Duchowym w Przemyślu. Pomyślny przebieg tej formacji został uwieńczony święceniami kapłańskimi, które otrzymał w dniu 10 maja 1956 r. w Przemyślu. Pierwszą placówką wikariuszowską była Jasienica Rosielna, gdzie pracował do 24 lutego 1958 r. W ciągu następnych trzech lat, do 31 lipca był wikariuszem w Kańczudze. Również trzy lata był katechetą w Sanoku (do 30 sierpnia 1964 r. ). W Kosinie pełnił obowiązki wikariusza do 1 sierpnia 1966 r. Przez 27 lat pracował jako katecheta w Przeworsku. Jako wybitny nauczyciel, pedagog kształcił i wychowywał wiele pokoleń młodzieży. Życzliwy przyjaciel, dobry , pogodny, szlachetny Człowiek, zawsze gotowy do bezinteresownej pomocy. Starał się z każdym uczniem rozmawiać osobiście, starał się pomóc. Uczył młodzież szacunku dla człowieka, kimkolwiek by on nie był. Umiał kształtować młode charaktery, uwrażliwiać sumienia na dobro i zło. Lekcje miały jakąś swoistą barwę i koloryt. Był w nich: dowcip, biegłość, wiedza, swobodna narracja, pauzy na refleksje i marginesy. Podziwiano Jego zdolność pozyskiwania sobie młodzieży. Prowadził duszpasterstwo męskiej służby liturgicznej. Jego wychowankami jest 52 kapłanów i wielu alumnów.

Zmarł w dniu 23 lipca 1993 r.

mgr Maria Barnat- utalentowany, wybitny, nauczyciel matematyki.

Pani Prof. M.Barnat przez 37 lat pracowała w LO w Przeworsku (15 sierpnia 1954 r. do 31 sierpnia 1991 r.). Dnia 1 września 1991 r. przeszła na emeryturę, ale mimo to zawsze współpracowała ze szkołą. Umiała zainteresować młodzież swoim przedmiotem. Każda dwójka czy nagana przyjmowana była ze wstydem i trafiała głęboko do serca. Starała się nauczyć młodzież właściwej postawy wobec drugiego człowieka. Uczyła sumienności i rzetelności w pracy, dobrego spełniania swoich obowiązków, wzajemnej miłości, szacunku i rzetelnej pracy. Była przykładem wzorowego nauczyciela i pedagoga, człowieka o szerokim sercu, w którym była tylko dobroć, życzliwość, wielkie umiłowanie ludzi. Służyła młodzieży całym sercem, przeżywała wszystkie jej problemy. Dyskrecja i zaufanie otwierało serca tym, którzy zawsze mogli liczyć na jej pomoc. Przy Niej uczniowie naprawiali swoje charaktery. To, co mówiła, miało wymiar i wielką siłę oddziaływania, kształtowania. Uczniowie, wychowankowie Pani Profesor rozproszeni po całym świecie zajmują obecnie różne stanowiska wiedząc o tym, że otworzyła Ona ich na piękny świat i najwyższe wartości. Jej lekcje były niezapomniane.

Zmarła nagle dnia 23 listopada 2002 r.